Obraz pt. "Śniadanie wioślarzy" Auguste Renoira

 

 

 

 "Śniadanie wioślarzy" Auguste Renoira  to olejny  obraz , o wymiarach 129,5 × 172,7 cm namalowany w latach 1880-1881. Na obrazie widzimy  grupę ludzi beztrosko spędzających czas, na tarasie restauracji nad brzegiem rzeki.  Według źródeł ,  spożywają oni śniadanie na tarasie restauracji „Fournaise”  na wyspie przy Sekwanie. Ówcześnie było  to modne miejsce  spotkań zarówno sportowców, artystów, aktorów i intelektualistów.

Obraz  jest bardzo staranny, dokładny niczym zdjęcie. Bogaty jest w detale.  Na pierwszym planie widzimy suto zastawiony stół, na którym leży mocno zmięty biały obrus. Stół  zastawiony jest obficie owocami, napojami, zastawą oraz trunkami. Panuje tu nieład, jakby już było już po śniadaniu lub przynajmniej w jego trakcie. Postacie wyglądają na pochłoniętych  żywiołową rozmową. Wioślarze wyróżniają się strojem oraz sportową sylwetką. Mają sportowe białe koszulki oraz słomkowe kapelusze, wprowadzające światło w obrazie.  Pozostałe postacie ubrane są w stroje z epoki.Kobiety w piękne  atłasowe suknie, bogato zdobione kapelusze, białe koronkowe bluzki. Mężczyźni w garniutry , meloniki i cylindry. Atmosfera jest swobodna, wszyscy rozmawiają ze sobą, piją, palą papierosy, rozglądają się. Nad tarasem, nad wszystkimi głowami, rozciąga się pasiasta markiza. W głębi widać zielone drzewa, zarośla, rzekę oraz wschodzące słońce. Na rzece pływają żaglówki. Obraz jest sielski, bije z niego spokój, aż można się rozmarzyć, poczuć powiew świeżego powietrza.
Malarz zastosował tutaj niezwykle bogatą paletę kolorystyczną. Współgra ona  z pogodnym nastrojem obrazu.  Dodatkowo ożywia ona tę  scenę. Białe i żółte plamy koloru kontrastują z różnymi odcieniami błękitu, żywymi czerwieniami ,zieleni, granatu.  W głębi na liściach rosnących drzew widać złociste refleksy słońca. Światło słoneczne wpadające na taras odbija się od białego obrusa.

      Na pierwszym planie obrazu po lewej stronie artysta umieścił piękną, młodą dziewczynę w kapeluszu, bawiącą się z pieskiem. Jest to jego przyszła żona samego Renoira. Ubrana ona jest w długą granatową suknię z długim rękawem ozdobioną z przodu czerwoną lamówką. Spod sukienki wystają białe koronki .  Na głowie kobiety znajduje się kapelusz udekorowany czerwonymi kwiatami i fioletową wstążką. Spod kapelusza wystaje kosmyk brązowych włosów. Pani ta wydaje się nie być zainteresowana pozostałymi rozmówcami. Uwagę  swą  całą skupia na malutkim, kudłatym piesku .Kobieta  siedzi  przy stole wspierając się  łokciami o stół ,  rękami trzyma pieska stojącego na tylnych łapkach na blacie. Patrzy się ona  tylko na zwierzaka i jakby go zabawia. „Śniadanie wioślarzy” jest jednym z pierwszych obrazów, na których pojawił się jej wizerunek.

  W 1881 roku, na krótko po ukończeniu przez Renoira, dzieło nabył Paul Durand-Ruel, paryski dystrybutor.  W maju 1923 r. galeria Durand-Ruela sprzedała obraz kolekcji Duncana Phillips`a, za kwotę 125000 dolarów.