Obraz p.t.: "Stary gitarzysta"Pabla Picassa

Obraz p.t.: "Stary gitarzysta"Pabla Picassa

 

"Stary gitarzysta" Pabla Picassa namalowany został w 1903 roku.Obraz powstał w tzw. okresie błękitnym malarza. Był  to okres początku twórczości artysty, w którym to używał głównie farb w odcieniach niebieskich, był wówczas biedny i pewnie nie stać  go było na droższe bardziej wyraziste farby. Dzieło to przedstawia postać starszego mężczyzny grającego na gitarze. Mężczyzna jest sino blady, mocno wychudły, przygarbiony nad swym instrumentem . Dłonie jego są tak szczupłe, że widać dokładnie kości. Postać jest przykurczona, jakby w niewygodnej pozycji. Postać jest duża zajmuje prawie cały obraz. Kompozycja  obrazu pionowa ,prawa strona ciemniejsza, lewa jaśniejsza. Głowa postaci mocno rozświetlona. Twarz człowieka zmęczona, stara, chuda,smutna. Postać wydaje się być niewidoma. Mężczyzna ubrany jest w granatowe łachmany. Gitara oraz podłoga są brązowe.
Artysta celowo przedstawił  postać w zamkniętej ciasnej przestrzeni,umieszczając  go  w niewygodnej pozycji. Zabieg taki podkreślił ludzkie cierpienie,samotność oraz poczucie beznadziei.

Przyglądając się dokładnie dziełu, zaraz nad uchem zauważyć można twarz kobiety.

 

 

Amerykański  instytut w Chicago  przeprowadzając  prace konserwatorskie z wykorzystaniem promieni rentgenowskich. Naukowcy zauważyli, że pod tym dziełem znajduje się inne. Na obrazie widać wyraźnie kobitę karmiącą swe dziecko.  Być może artysta zmienił swą koncepcję w czasie tworzenia...

 

"Stary gitarzysta" Pabla Picassa namalowany został w 1903 roku.Obraz powstał w tzw. okresie błękitnym malarza. Był  to okres początku twórczości artysty, w którym to używał głównie farb w odcieniach niebieskich, był wówczas biedny i pewnie nie stać  go było na droższe bardziej wyraziste farby. Dzieło to przedstawia postać starszego mężczyzny grającego na gitarze. Mężczyzna jest sino blady, mocno wychudły, przygarbiony nad swym instrumentem . Dłonie jego są tak szczupłe, że widać dokładnie kości. Postać jest przykurczona, jakby w niewygodnej pozycji. Postać jest duża zajmuje prawie cały obraz. Kompozycja  obrazu pionowa ,prawa strona ciemniejsza, lewa jaśniejsza. Głowa postaci mocno rozświetlona. Twarz człowieka zmęczona, stara, chuda,smutna. Postać wydaje się być niewidoma. Mężczyzna ubrany jest w granatowe łachmany. Gitara oraz podłoga są brązowe.
Artysta celowo przedstawił  postać w zamkniętej ciasnej przestrzeni,umieszczając  go  w niewygodnej pozycji. Zabieg taki podkreślił ludzkie cierpienie,samotność oraz poczucie beznadziei.

Przyglądając się dokładnie dziełu, zaraz nad uchem zauważyć można twarz kobiety.

 

 

Amerykański  instytut w Chicago  przeprowadzając  prace konserwatorskie z wykorzystaniem promieni rentgenowskich. Naukowcy zauważyli, że pod tym dziełem znajduje się inne. Na obrazie widać wyraźnie kobitę karmiącą swe dziecko.  Być może artysta zmienił swą koncepcję w czasie tworzenia...