Obraz
pt.: „Kobieta w berecie i kraciastej sukience” namalowany został w 1937.
Jest to portret kochanki Picassa Marie-Theresy Walter. W centralnej jego części
znajduje się popiersie kobiety. Na starannie wymalowanych włosach, na głowie ma
czerwony beret. Twarz jej jest nieproporcjonalna. Lewa strona (patrząc na
obraz, jej prawa) jest wyraźnie większa, szersza. Zarówno oko, brew, policzko wszystko nie jest
proporcjonalne. Twarz jasna, kremowa, pąsy na policzkach zielone, żółte kości
policzkowe, pomarańczowe oczy, tęczowe powieki. Środek twarzy przydzielają
figury geometryczne(połączone trójkąty) w kraciasty deseń, wzięty wprost z
sukienki. Usta granatowe, podbródek jasnoniebieski-kwadratowy. Pasma włosów
idealnie zaczesane. Kobieta ubrana jest w biało czerwoną kraciastą sukienkę (co
sugeruje tytuł obrazu). Tło stanowią dwie płaszczyzny: jedna koloru purpurowego
(być może to jakaś kotara), druga czarna (ściana). Twarz kobiety jest oświetlona, sugeruje to
wyraźny czarny cień twarzy zaznaczony na purpurowym tle. Pani wydaje się być zamyślona,
jej oczy patrzą w jeden punkt, bądź też na rysującego ją malarz. Kolory na
obrazie są mocne, wyraziste, soczyste. Rękawy sukienki są niebieskie, a napy
jakby tiulowe jasno żółte.
Obraz namalowany w stylu kubistycznym. Twarz
jest cała zgeometryzowana, zatracone są naturalne kształty.
Picasso był mocno przywiązany do tego obrazu
i przechowywał go do końca swojego życia.
Dziś dzieło to jest jednym z najdroższych w
Europie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz