Porównanie komedii pt. " Alibi.com" z komedią pt. " Madame"

 

 

  

 

"Alibi.com"  to komedia nakręcona w 2017 roku w reżyserii Philippa Lacheau, który jest nie tylko reżyserem obrazu i współautorem scenariusza, ale również gra w nim główną rolę.

 Główny bohater Grégory Van Huffel razem  z kumplami Augustinem(Julien Arruti) i Mehdim(Tarek Baudali) prowadzą firmę alibi.com. Działalność ich przedsiębiorstwa  polega na wymyślaniu i znajdywaniu przeróżnych wymówek dla swoich klientów. Alibi jest  niezbędne, gdy klient np. chce się spotkać z kochanką, nie spotykać się ze swoimi teściami lub nie chce iść do szkoły. Firma działa bardzo profesjonalnie, rozwiązując najtrudniejsze możliwe sytuacje. Cieszy się ogromnym powodzeniem i ma wielu zwolenników. Pewnego razu Greg poznaje piękną Flo(Elodie Fontan)i zakochuje się w niej z wzajemnością.   Lecz wszystko   zaczyna się komplikować, gdy trafia do niego mężczyzna z prośbą o alibi na spotkanie z kochanką. Ów mężczyzna okazje się w rezultacie jego przyszłym teściem (Didier Bourdon)....I tutaj zaczynają się niesamowite komplikacje. Greg znajduje się w fatalnej sytuacji i musi zacząć kłamać swojej narzeczonej a ona kłamstw nie znosi....Komedia jest naszpikowana szeregiem przezabawnych sytuacji.

" Madame " to również komedia z 2017 roku w reżyserii Amandy Sthres. W rolach głównych zagrali oskarowi aktorzy tj. Toni Collette i
Harvey Keitel. Fabuła filmu wydaje się dość zabawna. Arystokratyczne małżeństwo urządza w swej paryskiej posiadłości przyjęcie a że liczba ich gości ma wynieść 13, pani domu postanawia swoją służącą w exspressowy sposób przerobić na madame-hiszpańską arystokratkę. Początkowo   udaje to doskonale, ale gdy "podrobiona madame"zaczyna pić wino wszystko wymyka się spod kontroli. Madame coraz bardziej się rozkręca i nieoczekiwanie wpada brytyjskiemu marszandowi w oko. Po licznych perypetiach kłamstwo niestety wychodzi na jaw i czar jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pryska. Służąca mimo płomiennego romansu musi wrócić na ziemię i dla swojego kochanka staje się niewidzialna. Niestety w świecie arystokratów nie zbyt często dochodzi do mezaliansów.  Nie określiłabym tego filmu mianem komedii bardziej melodramat a to dlatego , że śmiesznych sytuacji tutaj jak na lekarstwo. Reżyserka chciała tutaj arystokrację przedstawić w zabawny sposób, wyszli bardziej żałośnie. Akcja jest bardzo wolna, dużo tutaj miejsca na nudę. Większość scen jest przewidywalnych. I nie pomogli tutaj oskarowi aktorzy . Mimo ,że fabuła była interesująca ten film takim się nie okazał. Jest to moja najgorsza komedią jaką obejrzałam i wynudziłam się strasznie...

Zupełnie inaczej jest z filmem "Alibi.com" nie ma tu czasu na nudę. Akcja jest bardzo szybka, cały czas się coś dzieje nowego. Nie można wyjść nawet na minutkę,  i nie jest to tylko moja opinia, bo w kinie cały film słychać było zadowolenie oglądających. Film ma przepiękne widoki, głównie nagrywany był w Cannes. Jest w nim wątek romantyczny, szybka jazda samochodami i wiele przezabawnych sytuacji. Aż trudno uwierzyć, że znajduje się to w jednym filmie- spokojnie można by podzielić na trzy świetne komedie. Fabuła niby błaha, ale jakże ciekawie poprowadzona i życiowa....

  Na tym filmie nie nudziłam się ani minuty i polecam ją wszystkim w 100 procentach !!!

 

 

 

 

 

             

Porównanie komedii pt. " Za jakie grzechy, dobry boże? " z komedią pt. " I znowu zgrzeszyliśmy, dobry boże!"

 

  

Przezabawne komedie francuskie, gdzie druga jest kontynuacją pierwszej,  obie w reżyserii Philippe'a de Chauverona. Pierwsza z nich swoją premierę miała w 2014 roku, na drugą trzeba było czekać do lipca 2019.

W głównych rolach zagrali Christian Clavier oraz Chantal Lauby .W pierwszej części poznajemy ich jako rodziców czterech pięknych córek, a każda z nich trzech posiada męża pochodzącego z innego kraju. W najmłodszej córce rodzice pokładają  swoje ostatnie nadzieje, że chociaż ona znajdzie sobie męża Francuza i najlepiej katolika. Pierwsza z córek ma męża Araba, druga Żyda a trzecia Chińczyka. Mężczyźni są wykształceni, oddani swoim żonom ale każdy z nich jest inny, każdy ma odmienną kulturę i religię.Ciężko zebrać ich przy jednym stole u teściów, by nie dochodziło między nimi do kłótni. Jednoczą się dopiero wówczas, gdy okazuje się, że czwarta córka zamierza wziąć ślub z czarnoskórym chłopakiem z Afryki. I tu zaczyna się pełna zabawnych sytuacji istna komedia... Rodzice są załamani. Nie tak wyobrażali sobie swoją konserwatywną rodzinkę. Wile tutaj dowcipów na tle rasowym, a przecież są i żyją we Francji, najbardziej tolerancyjnym kraju Europy. 

Mimo wszelkich starań i tak dochodzi do ślubu czwartej córki .

Zięciowie łączą siły i postanawiają stworzyć wspólną firmę.

W drugiej części tj."I znowu zgrzeszyliśmy, dobry boże" firma chłopaków plajtuje i każdy z nich postanawia wrócić do swojego ojczystego kraju, zabierając ukochane córeczki swoim teściom. 

I co się okazuje...że niechęć teściów do swoich zięciów przeistacza się w wielką do nich miłość !!!

Rodzice postanawiają zrobić wszystko, by  zatrzymać całą rodzinę we Francji. Teściu swą całą odprawę, bardzo wiele milionów, wydaje na łapówki aby załatwić swoim zięciom pracę, by za żadne skarby nie chcieli opuścić nieprzychylnej dla nich do tej pory Francji.

W tej części pojawia się jeszcze nowy cudzoziemiec Talib, który na prośbę księdza zamieszka w ich posiadłości i również jego postać wniesie wiele zabawnych sytuacji.

W pierwszej części " Za jakie grzechy, dobry boże " reżyser po kolei skupił się na każdej rodzince , przedstawiając w znakomity i satyryczny sposób różnice kulturowe. Wyśmiał w nich przede wszystkim niechęć Francuzów do obcokrajowców. W części drugiej natomiast  o ironio teściom  już nic w zięciach nie przeszkadza, są w stanie wszelkie różnice zaakceptować byleby nie stracić z pola widzenia swoich córek. Nie przeszkadza im już ta wielokulturowość. Kochają swoje wnuki nad życie, mimo że każde jest inne.

Cała ta rodzinka jest jak kolorowa Francja !!!

W części drugiej reżyser wiele scen umieszcza w plenerze, dzięki czemu poznajemy uroki przepięknej Francji. W tej też części reżyser wychwala francuskie jedzenie i wino - jakież to typowe dla francuzów...

W drugiej części ku wiwatom dla pełnej tolerancji reżyser umieścił ponadto ślub lesbijski, afrykańskiej siostry Nooma tj. męża najmłodszej córki jakże konserwatywnych rodziców.

Jeżeli miałabym wybrać, która część bardziej mi się spodobała...

nie jestem w stanie -

obie są bardzo zabawne i chłoną widza bez reszty .

Oceniam je na równi, przy każdej bawiłam się znakomicie .